Her insan vefasız mı? 

                                 Kasım Tırpancı               

         Günümüzde çok açıkça görüldüğü gibi, tarih boyunca insanoğlunun genellikle vefasız olduğuna dair binlerce söylentiler vardır. Türkiye’de son zamanlarda yaşanan vefasızlıkları Ardahan’da da görmek mümkündür. Gerek siyasette ve gerekse yaşamın her alanında destek olduğunuz, yoktan var ettiğiniz birilerinin eline bazı imkanlar geçince kendisini kral sanıyor ve sizi tanımaz oluyor. Gazeteci ve fert olarak destekte bulunduğumuz, ayak iken baş olmasına katkı sunduklarımız, elde ettikleri avantajın şımarıklığı ile tam manasıyla bir vefasızlığın içerisinde olduklarını  görmekteyiz. Örneğin AK Parti iktidara gelinceye kadar yer altında faaliyet gösteren Fetullah Hoca cemaati mensupları, devletin birçok kademesinde yer almış, buna rağmen açık bir vefasızlık tablosu sergileyerek, bazı tertiplerin içerisine girdikleri açığa çıkmıştır.        

         Günümüzde vefalı olmak ve aynı değerde dostlar bulmak çok zordur. Son derece samimi olduğunuz, sevdiğiniz bir kişi, gün geldiğinde sizin isminizi bile hatırlayamıyorsa, yaptığınız insanlıkları bilmeyip,  bir kalemde silip atıyorsa, bu vefasızlığın ta kendisidir. Bunun diğer bir tanımı ise vefasızlığın daha sonraki basamağı olan ihanettir. Çünkü siz adamın pekte hak etmediği halde, baş olmasına destek veriyorsunuz, o ise sizi ayak olarak dahi görmek istemiyor.

           Ardahan’da olduğu gibi, tüm Türkiye’de her zaman vefasızlar, vefalılardan çok daha fazla olmuştur. İnsan, siyasetçi olabilir, idareci olabilir, makam, mevki, şöhret sahibi olabilir. Ama genellikle vefalı olamıyor. İnsanoğlu çıkarları mevzu bahis olunca her şeyi unutabilen, hatta satabilen bir varlık haline gelmiştir. Bu tür insanlara fazla fırsat vermemek en güzel bir davranıştır. Çünkü bu tür insanlara ne kadar değer verirseniz verin, ne kadar iyilikler yaparsanız yapın, gün geldiğinde bir anda her şeyi silip atar. 

          Türkiye’nin en küçük ili olan ve herkesin birbirini yakinen tanıdığı Ardahan’da bile vefasızlık giderek hakim olmuş ve  vefa kelimesi nerdeyse günlük yaşantıda kullanılmaz hale gelmiştir. Para ve daha çokta siyasi çıkar üzerine kurulmuş arkadaşlıkların ve dostlukların arasına sevgi, saygı, sadakat, vefa giremez konuma gelmiştir. İşte bu yüzdendir ki artık ne arkadaşlıkların ve ne de dostlukların önemi kalmamıştır. Çünkü vefanın, fedakarlığın üzerine kar yağıp, Ardahan’daki -25 derecelik ayazdan oluşan buzla kapanmıştır. 

            Vefasızlık sadece günümüzde görülen bir olgu değildir. Geçmişimizde de zaman-zaman vefasızlıklar yaşanmış ve her geçen günde giderek artmıştır. 1970 yıllarda Herner Miller adındaki yazarın ODESSA isimli bir kitabını okudum. Bu kitapta, Hitler kamplara topladığı insanları hamam şeklinde yaptırdığı fırınlara koyarken, bir doktorda binanın üst camında bakarak yanmalarını izliyormuş. Fırına ısı verilip yanma başlayınca, insanlar birbirini yere düşürüp, üstüne çıkarak kurtulmaya çalışırmış. En son bir bayan yanan cesetlere basarak çıkmaya uğraşırken, boyu bacaya ulaşmayınca da çocuğunu ayağı altına almış ve kurtulmaya çalışmıştır. Bunu gören doktor, ‘’İnsanoğlu vefasızdır’’ diye bir de rapor düzenlemiştir. Bu durum insanın yeri geldiğinde çocuğunu dahi ayak altına alıp, kendisini kurtarmaya çalıştığını gösteriyor. Ancak bütün vefasızlıklara rağmen, toplumsal yaşamın vazgeçilmezi olan dostlukların, kardeşliklerin ve insanlıkların basit hesaplar uğrunu kenara atılmaması ile vefalı olunmasını diliyorum.